زبانشناسی کاربردی
فرزاد علیجانیان؛ فریبا مبینی؛ پریسا قاسمی
چکیده
مطالعه حاضر تلاشی است در جهت بررسی رابطه میان سطح توانش زبانی زبان آموزان ایرانی و میزان حساسیت بین فرهنگی آنها، و همچنین ارتباط میان دانش واژگانی زبان دوم و سطح حساسیت به تفاوت های میانفرهنگی، می باشد. در این راستا، تعداد 220 نفر زبان آموز ایرانی زبان انگلیسی انتخاب و پس از اجرای آزمون تعیین سطح توانش زبانی آکسفورد، 150 نفر (70 نفر مرد ...
بیشتر
مطالعه حاضر تلاشی است در جهت بررسی رابطه میان سطح توانش زبانی زبان آموزان ایرانی و میزان حساسیت بین فرهنگی آنها، و همچنین ارتباط میان دانش واژگانی زبان دوم و سطح حساسیت به تفاوت های میانفرهنگی، می باشد. در این راستا، تعداد 220 نفر زبان آموز ایرانی زبان انگلیسی انتخاب و پس از اجرای آزمون تعیین سطح توانش زبانی آکسفورد، 150 نفر (70 نفر مرد و 80 نفر زن) به عنوان زبان آموزان سطح متوسط و متوسط به بالا برای شرکت در مطالعه انتخاب گردیدند. در ادامه، آزمون سطح دانش واژگانی نیشن برگزار گردید. در پایان نیز پرسشنامه حساسیت بین فرهنگی چن و استاراوستا توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که همبستگی معناداری میان سطح توانش زبانی شرکت کنندگان و میزان حساسیت بین فرهنگی آنها وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سطح توانش زبانی می تواند تا 55.4 درصد در پیش بینی سطح حساسیت میانفرهنگی افراد موثر باشد. بعلاوه، یافته های این مطالعه نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری میان سطح دانش واژگانی زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی و حساسیت بین فرهنگی آنها وجود دارد. نتایج حاکی از آن بود که دانش واژگانی افراد می تواند تا 17.3 درصد در پیش بینی میزان حساسیت بین فرهنگی آنها موثر واقع شود. نتایج حاصل از این مطالعه می تواند راهکارهای مهم و موثری برای کلیه فعالان حوزه زبان انگلیسی، مولفین مواد آموزشی و مدرسان ایرانی زبان انگلیسی بهمراه داشته باشد.